Zwichnięcie kostki

Do zwichnięcia kostki dochodzi wskutek wygięcia stawu w bardzo nienaturalny sposób, na przykład w wyniku niewłaściwego stąpnięcia. Dzieje się tak często w trakcie biegu lub marszu po nierównym terenie. Wbrew pozorom ten uraz jest dość niebezpieczny, gdyż zwichnięciu może towarzyszyć uszkodzenie więzadeł i ścięgien stabilizujących kostkę. Może nawet dojść do pęknięcia kości stawu.

Objawy

Objawy zwichnięcia to przede wszystkim:

• bardzo silny ból w momencie zwichnięcia;
• utrudnione poruszanie stopą i bolesność mocno się nasilająca przy próbach ruchu;
• opuchlizna kostki.

Leczenie

Zwichnięty staw powinien być możliwie najszybciej nastawiony przez lekarza. Kostkę należy unieruchomić i ułożyć wysoko. Jeżeli doszło do zerwania ścięgien lub mięśni, muszą one zostać zszyte. Aby wykluczyć ewentualne złamanie, wykonuje się zdjęcie rentgenowskie kostki.

Następstwa i powikłania

Kontuzja osłabia staw, co sprzyja kolejnym zwichnięciom przy znacznie już mniejszych obciążeniach.

Osoby, u których na skutek wielokrotnych zwichnięć staw skokowy jest mocno osłabiony i w związku z tym do zwichnięć dochodzi często, powinny być szczególnie ostrożne. Co prawda kolejne urazy tego typu są z reguły mniej bolesne i szybciej się goją, ale częste krwawe wylewy do stawu sprzyjają jego zwyrodnieniu.

Zapobieganie

Zwichnięcia to urazy mechaniczne, którym trudno zapobiec. Można jednak:

• wzmacniać skłonny do zwichnięć staw skokowy przy pomocy elastycznych bandaży i opasek;
• przeprowadzać rozgrzewkę przed uprawianiem sportu, włącznie z rozciąganiem i rozruszaniem stawów, co pomaga uniknąć kontuzji, bo poprawia amortyzację stawów przez rozgrzane mięśnie i ścięgna;
• nosić wysokie obuwie wzmacniające kostkę (na płaskiej podeszwie) zwłaszcza wtedy, gdy zamierzamy chodzić po nierównym terenie.