Ręka, czyli kończyna górna, często ulega kontuzjom, w tym – głównie złamaniom podczas upadku lub wypadku komunikacyjnego. Tych urazów doświadczają i dorośli, i dzieci. Złamania bywają otwarte lub zamknięte, z przemieszczeniami odłamków kostnych lub bez. Zawsze oznaczają duży ból i utrudnienie lub niemożność wykonywania ruchów. Zawsze też wymagają pomocy lekarza, który nakłada opatrunek gipsowy lub decyduje o operacyjnym zespoleniu kości, a potem ustala rodzaj rehabilitacji.
ZŁAMANIA KOŚCI PRZEDRAMIENIA
- Złamanie kości promieniowej jest zazwyczaj następstwem upadku. Wymaga unieruchomienia całego przedramienia (i kości śródręcza) na około 4–6 tygodni.
- Złamanie Smitha – to złamanie kości promieniowej w okolicy nadgarstka wskutek upadku na dłoń wygiętą do wewnątrz. Kontuzja jest poważna, niełatwa do rozpoznania, choć obarczona dotkliwymi konsekwencjami (porażenie dłoni i palców). Dotyczy zwłaszcza osób starszych (osteoporoza) lub młodych uprawiających sport. Objawami tego urazu są: obrzęk, zasinienie i trudności w poruszaniu nadgarstkiem.
- Złamanie kości łokciowej nie wiąże się z ryzykiem przemieszczenia kości. Mimo to wymaga unieruchomienia w gipsie.
ZŁAMANIA KOŚCI RAMIENNEJ
- Złamanie szyjki chirurgicznej należy do najczęstszych złamań kości ramiennej. Nie jest skomplikowane – zrasta się po około 4 tygodniach unieruchomienia.
- Złamanie trzonu kości ramiennej to uraz, któremu zazwyczaj towarzyszy przemieszczenie kości, a rzadziej również uszkodzenie nerwu promieniowego. Kontuzja oznacza kłopoty ze zginaniem nadgarstka i prostowaniem palców oraz zaburzenia czucia w całej ręce. Wymaga długiej rehabilitacji i współpracy z neurologiem.
- Złamanie guzka większego kości ramiennej zdarza się rzadko. Przebiega zazwyczaj z przemieszczeniem odłamów kości i wymaga długiego leczenia.
- Złamanie nasady dalszej kości ramiennej łączy się na ogół z zaburzeniami krążenia krwi w kończynie spowodowanymi obrzękiem tkanek miękkich otaczających miejsce urazu. Utrzymujące się problemy z krążeniem przesądzają o potrzebie operacji.
- Złamanie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej najczęściej przebiega z przemieszczeniami odłamów, które mogą dostać się do stawu łokciowego i uszkodzić nerw. Wtedy niezbędna jest operacja. W razie niegroźnych przemieszczeń stosuje się tylko unieruchomienie.
Rehabilitacja
Rehabilitację złamanej ręki zaczyna się jeszcze w trakcie jej unieruchomienia. Wykonuje się wówczas ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia odcinków nieobjętych gipsem, a także opuszczanie i unoszenie kończyny. Kiedy już nastąpi zrost, zakres ćwiczeń i zabiegów prowadzących do odzyskania pełnej sprawności odpowiednio się poszerza. Może obejmować między innymi kąpiele, masaże, laseroterapię i magnetoterapię.