Zawroty głowy, ból ucha, nudności, pogorszenie słuchu – to typowe objawy ostrego zapalenia ucha wewnętrznego, zwanego powszechnie zapaleniem błędnika. Jest to choroba niezwykle niebezpieczna i prowadząca do wielu powikłań. Szybkie i prawidłowe postawienie diagnozy daje szansę na całkowite wyleczenie. Gdzie dokładnie znajduje się ucho wewnętrzne i jakie spełnia funkcje w organizmie?
Ucho wewnętrzne jest jednym z receptorów zmysłów odpowiadających za prawidłową równowagę i słuch. Składa się z przedsionka (odbierającego drgania mechaniczne), ślimaka (odbierającego drgania cieczy oraz pobudzającego impulsy nerwowe) oraz trzech kanałów półkolistych (narządu równowagi, który ma informować o położeniu ciała w przestrzeni). Ucho wewnętrzne jest najgłębiej położoną częścią narządu słuchu bezpośrednio sąsiadującą z uchem środkowym.
Objawy
Do typowych objawów zapalenia ucha wewnętrznego można zaliczyć:
- zawroty głowy (często opisywane jako uczucie wirowania),
- wymioty oraz nudności,
- pogorszenie lub częściowa utrata słuchu,
- szum w uszach,
- zaburzenia równowagi,
- oczopląs (rytmiczne wychylanie oka w kierunku chorego ucha),
- złe samopoczucie,
- ból ucha,
- gorączka.
Ból ucha oraz gorączka mogą, choć nie muszą występować przy zapaleniu błędnika, dlatego pomimo ich braku przy jednoczesnym występowaniu wymienionych objawów powinniśmy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem, aby nie dopuścić do pogorszenia się stanu chorobowego.
Przyczyny
Rozwój tej choroby może mieć wiele przyczyn, ale najczęściej dochodzi do niej wskutek powikłań po zapaleniu ucha środkowego lub po zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, bądź też po przebytym urazie (pęknięcie kości skroniowej, złamanie podstawy czaszki). Jest ona często wynikiem zakażenia bakteryjnego lub wirusowego oraz następstwem zakażenia górnych dróg oddechowych.
Leczenie
Ważnym elementem leczenia jest prawidłowe rozpoznanie i jak najszybsza wizyta u lekarza specjalisty. Wczesne wykrycie choroby daje bardzo duże szanse na całkowite wyleczenie. Zbagatelizowanie objawów może natomiast prowadzić do poważnych konsekwencji i powikłań, na przykład do całkowitej utraty słuchu, pojawienia się ropnia zewnątrzoponowego lub uszkodzenia narządu równowagi.
Czasami wykonuje się drenaż ucha środkowego w celu pozbycia się zainfekowanej wydzieliny. Niekiedy konieczna jest operacja mająca na celu usuniecie ogniska infekcji za pomocą mastoidektomii lub labirynthektomii, czyli usunięcia błędnika.
By wspomóc leczenie, pacjent powinien ograniczyć aktywność fizyczną oraz zadbać o prawidłową higienę (unikać brudu oraz wilgoci). Podstawą diety powinny być częste posiłki, ale podawane w małych ilościach i lekkostrawne. Nigdy też nie należy płukać ucha po przebytym zapaleniu ani czyścić go patyczkami higienicznymi.