Prawie każda dorosła osoba miała lub ma włókniaka. Ta łagodna zmiana nowotworowa nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, ale usytuowana w niektórych miejscach może utrudnić życie. W jaki sposób bez komplikacji można się ich pozbyć?
Włókniaki miękkie to drobne grudki wielkości od 1 mm do kilku centymetrów, zwykle cieliste lub brązowawe, zwisające na wąskim pasemku tkanki. Nie są one niebezpieczne, ale lokalizują się najczęściej pod pachami czy w pachwinach, co z pewnością utrudnia depilację i powoduje, że łatwo je urazić. Lubią też rosnąć na szyi, dekolcie, pod piersiami, na tułowiu, na wysokości biustonosza, co naraża je na częste podrażnienia i związany z tym niepokój, by zamiana na skórze nie zmieniła się w coś gorszego. Często włókniaki pojawiają się na powiekach utrudniając wykonanie makijażu, ale też mogą powodować zasłonięcie pola widzenia.
Jak powstają włókniaki?
Włókniaki miękkie mogą powstawać w każdym wieku, najczęściej jednak pokazują się po 25. roku życia. Dotykają obie płcie, jednak częściej rozpoznaje się je u kobiet w starszym wieku i u osób otyłych. Nie towarzyszą im żadne dolegliwości, takie jak świąd czy ból. Te uszypułowane narośle wyrastają bezpośrednio ze skóry lub są z nią połączone, są miękkie w dotyku i mają tendencję do tworzenia skupisk.
Włókniaki twarde mają zwykle postać pojedynczego, małego guzka, są twarde i mają gładką lub szorstką powierzchnię o czerwonej, brunatnej lub czarnej barwie. W przeciwieństwie do włókniaków miękkich rzadko uwidaczniają się na powierzchni skóry, ale wyczuwalne są w dotyku. Najczęściej lokalizują się na kończynach.
Główne przyczyny:
- uwarunkowania genetyczne – dzieci mogą je dziedziczyć po rodzicach,
- stany zapalne skóry – powstają w wyniku rozrastania się i pękania brodawek (kurzajek),
- uszkodzenia skóry – w wyniku otarcia, zranienia lub ukąszenia owadów
- zespół Recklinghausena (czyli nerwiakowłókniakowatość typu 1) – choroba genetyczna, objawiająca się zmianami skórnymi, kostnymi, nerwowymi i obejmującymi oczy
Pozostałe przyczyny:
- otyłość
- ciąża
- cukrzyca
- zaburzenia gospodarki hormonalnej
- zapalenia mieszków włosowych
Jak usunąć włókniaki?
Na pewno każdą zmianę na skórze należy skonsultować z dermatologiem. Z pewnością nie można liczyć na to, że zniknie ona sama. Włókniaki mają tendencję do odrastania. Istnieje szereg metod na pozbycie się tej nieestetycznej zmiany skórnej. Najczęstszym sposobem jest elektrochirurgia. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym i polega na wypaleniu za pomocą prądu elektrycznego z użyciem specjalnego noża lub pętelki. W podobny sposób usuwa się włókniaki laserem czy wymraża się je ciekłym azotem (krioterapia). Po zabiegu wskazane jest przemywanie ranki wodą utlenioną lub zastosowanie zasypki lub kremu na blizny. Gojenie się jest dość krótkie, po 7-10 dniach odpada strupek a zmiany są prawie niewidoczne.