Witamina B10 została wyizolowana w 1863 r. przez Fischera. Dużo później, bo w 1941 r. opisano jej właściwości fizjologiczne i oficjalnie zatwierdzono jej działanie. Wiadomo, że odgrywa istotną rolę w metabolizmie białek, chroni przed promieniami słonecznymi, potęguje działanie kwasu pantotenowego, z którym zestawiona – przeciwdziała siwiźnie. Amerykańscy aktorzy stosują kwas para-aminobenzoesowy jako środek hamujący powstawanie zmarszczek i zabezpieczający pigmentację włosów, skóry i zębów. Jakie jeszcze właściwości ma witamina B10?
Witamina B10 zwana również kwasem para-aminobenzoesowym (PABA), witaminą Bx lub witaminą H1 nie została jeszcze dostatecznie poznana. Jest substancją witaminopodobną, rozpuszczalną w wodzie, zwiększającą przyswajalność kwasu pantotenowego, oddziałuje korzystnie na stan skóry i barwę włosów. Ma właściwości chroniące przed promieniowaniem słonecznym (w przypadku popatrzenia można stosować PABA jako maść).
Jedna trzecia kwasu paraaminobenzoesowego jest magazynowana w wątrobie, a dwie trzecie w jelitach, gdzie chroniony jest przez florę jelitową. Niektóre substancje, jak antybiotyki, a szczególnie sulfonamidy atakując florę mogą powodować jego niedobór, co sprzyja aktywności bakterii i wydzielaniu przez nie chorobotwórczych toksyn.
Niedobór witaminy:
- uczucie zmęczenia
- nerwowość
- depresja
- przedwczesne siwienie włosów
- wypadanie włosów
- szybsze powstawanie zmarszczek
- egzemy
Nadmiar witaminy:
- reakcje alergiczne
- wysypka skórna
- nudności i wymioty
- uszkodzenie wątroby, serca i nerek
Źródło:
- wątroba
- wołowina i wieprzowina
- nerki
- drożdże piwne
- jajka
- świeże mleko
- ryż
- otręby
- pełne ziarno
- kiełki pszenicy
Zapotrzebowanie:
Dzienne zapotrzebowanie jest minimalne, nie przekracza kilku mikrogramów. Zmienia się ono wraz z wiekiem i trybem życia. Silny stres może je zwiększyć.