Obejmują okolice stępu.
Koślawość stępu: kości piętowe odchylają się na zewnątrz, a kostki i przyśrodkowa wewnętrzna część stępu wychyla się powyżej pięty do strony wewnętrznej. Łydki i pięty oglądane od tyłu tworzą literę X. Wada sprowadza się do nieosiowego ustawienia kości stępu w stosunku do osi długiej łydki.
Nasilenie wady bywa różne. Dziecko chodzi na wewnętrznej krawędzi stopy, co często wiąże się z płaskostopiem.
Czasem jednak stęp jest koślawy, a nie ma płaskostopia. Płaskostopie, mylone często z koślawością stępu, polega na utracie sklepienia podłużnego, zaniku podłużnego łuku stopy. Obie wady najczęściej ściśle się ze sobą wiążą, ale czasem występują niezależnie.
Defekt zaburza motorykę i statykę stopy, zakłóca jej funkcję amortyzacyjną, co w przyszłości prowadzi do zmian zwyrodnieniowych.
Wady wrodzone stopy Najpopularniejszą wadą jest stopa końsko-szpotawa, powstająca jeszcze w życiu płodowym. Stopa ustawiona jest w zgięciu palcami ku dołowi i jednocześnie podeszwą zwraca się do strony wewnętrznej. Różne są stopnie przykurczu i różne metody leczenia. Odwrotnością tej wady jest stopa wrodzona koślawo-płaska, bardzo rzadko występująca, ale ciężka i wymagająca leczenia operacyjnego.