Rekin – władca oceanów, choć okryty złą sławą wyróżnia się wyjątkową odpornością na choroby zakaźne, a nawet nowotwory. Jest bardzo ruchliwy i gibki do późnej starości. Nigdy nie śpi, nie ma kości ani ości. Jego szkielet prawie w całości zbudowany jest z chrząstki, elastycznej i sprężystej tkanki łącznej. Na czym polega tajemnica dużej sprawności i zdrowia rekina?
Rekiny mają największy mózg wśród ryb. Dysponują zmysłem wzroku, węchu, słuchu i smaku. Widzą w ciemności dziesięciokrotnie lepiej niż człowiek. Wyczuwają drobne przemieszczanie się wody i zmiany pola elektrycznego. Przez całe życie wypadają im zęby, ale one zastępowane są nowymi. Nie posiadają pęcherza pławnego, dlatego też stale muszą się poruszać, by nie opaść na dno.
Dlaczego rekiny prawie nigdy nie chorują
Rekiny to żywe mechanizmy – twierdzą badacze życia środowisk morskich. Na uwagę zasługuje ich bardzo mocny i skuteczny system immunologiczny. Rany, które odnoszą goją się bardzo szybko i prawie nigdy nie ulegają zakażeniom. Uczeni z Massachusetts Institute of Technology (USA) opublikowali w 1983 r. pracę naukową, w której dowodzą, że chrząstka rekina zawiera substancję, która powstrzymuje wzrost guzów poprzez hamowanie angiogenezy (czyli rozwoju drobnych naczyń krwionośnych dostarczającym im substancje odżywcze).
Carl Luer, biochemik z Sarasoty na Florydzie stwierdził, że chrząstka rekina ma 6 lub 7 takich białek, które hamują angiogenezę. Natomiast eksperymenty przeprowadzone na zwierzętach przez amerykańskich i belgijskich badaczy pokazały jednoznacznie, że chrząstka rekina jest całkowicie nietoksyczna. Zależność pomiędzy angiogenezą a metastazą potwierdziła też czteroosobowa grupa lekarzy pod kierunkiem dra Noela Weidnera, której wyniki zostały opublikowane w 1991 roku w czasopiśmie The New Journal o Medicine.
Te wielorakie badania dowodzą, że substancje zawarte w chrząstce rekina skutecznie zabezpieczają przed pojawieniem się w ich ciałach niezbędnych dla powstawania nowotworów nowych naczyń krwionośnych, dostarczających im pożywienie, a co za tym idzie substancje te uniemożliwiają rozwój nowotworu, powodując jego obumieranie w najwcześniejszej fazie.
Choroba zwyrodnieniowa stawów
Światowa Organizacja Zdrowia uznała zmiany zwyrodnieniowe układu kostno-stawowego za epidemię XXI wieku. Problem ten dotyka około 10 proc. populacji na świecie, a tylko w Polsce – blisko 2 milionów ludzi. Sądzono, że te zmiany związane są z wiekiem i procesem zużywania się stawów. W miarę starzenia się w organizmie człowieka zachodzi proces wysychania chrząstki stawowej, co powoduje, że staw przestaje być smarowany, a w rezultacie ulega zniszczeniu. Obecnie uważa się, że przyczyną są zaburzenia homeostazy chrząstki stawowej: następuje przewaga aktywności enzymów degradujących chrząstkę nad czynnikami odpowiedzialnymi za jej odbudowę. Procesom degeneracyjnym sprzyja nadwaga, brak ruchu (siedzenie przed komputerem czy telewizorem) i nieodpowiednia dieta. Aby usprawnić nasze stawy przede wszystkim należy postawić na ruch i stosować dietę dostarczającą organizmowi odpowiednich składników odżywczych.
Jak pomóc stawom?
Bardzo ważna jest suplementacja preparatami z chrząstką rekina. Chrząstka rekina zawiera bowiem dwa główne składniki – proteoglikany i glikoproteiny. Są to związki zbudowane z białek i elementów węglowodanowych oraz wapnia i fosforu.
Jej pozytywne działanie wykorzystuje się w łagodzeniu dolegliwości stawów kolanowych, w terapii reumatoidalnego zapalenia stawów, zapalenia kości, stawów i niektórych chorób skóry (łuszczycy) i chorób oczu w przebiegu cukrzycy. Przyczynia się również do poprawy skuteczności w leczeniu reumatyzmu, artretyzmu, osteoporozy, trądziku, egzem, owrzodzeń, a także znalazła zastosowanie w profilaktyce chorób nowotworowych.
Stosowana profilaktycznie przez sportowców zapobiega skutkom przeciążeń, na które są narażeni w czasie intensywnych i często wyczerpujących treningów. Zawarte w chrząstce rekina mukopolisacharydy wzmacniają odporność organizmu i chronią przed stanami zapalnymi.
Na spowolnienie destrukcyjnych zmian w stawach korzystnie wpływa glukozamina, chondroityna, a także kwas hialuronowy.