Pamięć i prędkość poruszania się są gorsze u osób starszych, które straciły wszystkie zęby, niż u ich rówieśników, którzy nadal cieszą się (choćby częściowo) własnym uzębieniem.
Brytyjscy naukowcy przyjrzeli się blisko 3000 osób w wieku ponad 60 lat i poddali ich testom z zakresu motoryki i działania pamięci. Okazało się, że wyniki uzyskane przez badanych, którzy utracili wszystkie swoje zęby, były gorsze o około 10 proc. od wyników tych, którzy nadal posiadali własne uzębienie.
Związek pomiędzy utratą uzębienia a osłabieniem pamięci został określony przy uwzględnieniu innych czynników, takich jak charakterystyka społeczno-demograficzna, aktualny stan zdrowia, kondycja fizyczna, nawyki mające wpływ na zdrowie (palenie tytoniu i picie alkoholu), stan psychiczny, odpowiednie biomarkery oraz status społeczno-ekonomiczny. Nawet po wzięciu pod uwagę każdego z wymienionych czynników, okazywało się, że osoby pozbawione zębów poruszały się wolniej niż osoby posiadające własne uzębienie.
Związek pomiędzy utratą zębów a spadkiem sprawności ciała i umysłu w ciągu 10 lat był bardziej widoczny wśród osób w przedziale 60–74 lata niż u osób powyżej 75. roku życia.
– Utrata zębów może być postrzegana jako wczesny prognostyk pogorszenia się formy psychicznej i fizycznej osób starszych, zwłaszcza w przedziale 60–74 lata – mówi jeden z członków zespołu badawczego, dr Georgios Tsakos. – Odkryliśmy, że najbardziej powszechne przyczyny utraty zębów i pogorszenia się formy psychicznej i fizycznej są często związane ze statusem społeczno-ekonomicznym. Stąd wniosek, że duże jest znaczenie czynników społecznych, takich jak edukacja i zamożność, w kontekście poprawy higieny jamy ustnej i ogólnego stanu zdrowia uboższej części społeczeństwa. Niezależnie od mechanizmów stojących za utratą uzębienia i pogorszeniem się funkcjonowania człowieka, rozpoznanie nadmiernej utraty zębów oferuje możliwość szybszej identyfikacji osób narażonych na większy spadek sprawności ciała i umysłu w późniejszym okresie życia. Istnieje wiele czynników, które mogą mieć na to wpływ, takich jak styl życia i czynniki psychospołeczne, które jednak można zmienić.
Źródło: www.sciencedaily.com