Acne vulgaris to niestety nie nazwa pięknej rośliny, a łacińskie określenie przypadłości wieku młodego po polsku określanej jako trądzik pospolity. Pojawia się on zazwyczaj w drugiej dekadzie życia tak chłopca, jak i dziewczyny, ale u chłopców przebiega ciężej
Choć u 30% nastolatków trądzik wymaga leczenia, to wraz z wiekiem ma jednak na szczęście tendencję do ustępowania, choć niekiedy dokucza nawet 40-latkom. Jest to choroba gruczołów łojowych skóry twarzy, pleców i klatki piersiowej.
Choć przyczyna ostateczna nie jest znana, uważa się, iż istotną rolę odgrywa nadmierne rogowacenie przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych, ich nadmierna czynność oraz obecność w tych przewodach bakterii. Dodatkowe czynniki sprzyjające to kontakt skóry z substancjami drażniącymi, alergizujące kosmetyki, zaburzenia hormonalne, niektóre leki – na przykład doustne środki antykoncepcyjne, bromki, preparaty jodu, Imuran czy Ryfampicyna, oraz pikantne i gorące pokarmy. Zbyt rogowaciejące komórki przewodów gruczołów łojowych zwężają światło tych przewodów przez co utrudnione jest wydzielanie łoju na powierzchnię skóry. Gruczoł powiększa się, wydziela intensywniej łój – doskonałe podłoże dla rozwoju bakterii, które w końcu atakują tenże gruczoł – głównie bakterie beztlenowe, zwłaszcza Propinobacterium acnes – doprowadzając do lokalnej infekcji z dużym miejscowym odczynem zapalnym.
Trądzik młodzieńczy można i należy leczyć, bo choć nie zawsze uzyskuje się pełne wyleczenie, w każdym przypadku objawy zdecydowanie słabną. Jedynym lekiem, który radzi sobie z przyczynami trądziku jest izotretinoina. Inne środki kontrolują jedynie przebieg procesu chorobowego. Tym niemniej są skuteczne, z wyboru więc stosuje się leczenie złożone. Chory musi wiedzieć, że leczenie jest żmudne i długotrwałe, wymagające systematyczności. Kuracji nie wolno też, nawet przy doskonałym efekcie, zbyt wcześnie przerywać. W każdym przypadku o sposobie leczenia powinien decydować lekarz. On też musi postawić właściwe rozpoznanie, gdyż nie tylko trądzik młodzieńczy powoduje podobne zmiany skórne, stąd nie podejmuję się w tym miejscu leczyć Państwa. Podam natomiast kilka rad, które sprowokują Was być może do podjęcia leczenia oraz samo leczenie ułatwią.
O ile lekarz zaleci tetracykliny, należy pamiętać, że nie powinno się ich popijać mlekiem, gdyż zawarte w nim wapno utrudnia wchłanianie się tej grupy antybiotyków z przewodu pokarmowego. Zmienione chorobą fragmenty powierzchni skóry należy myć raz, lub dwa razy dziennie.
O ile stosujemy odpowiednie, łagodne środki kosmetyczne ta częstotliwość całkowicie wystarcza. Jeśli chcemy kosmetykami zamaskować defekt urody, używajmy jedynie dobrej jakości zmywalnych wodą preparatów. Jeśli skóra, po zastosowaniu zaleconych przez lekarza preparatów przeciwtrądzikowych, jest bardzo podrażniona, można stosować kremy nawilżające, które nie pobudzą aktywności gruczołów łojowych. Choć brak jest naukowych dowodów na to, że niektóre pokarmy powodują zaostrzenie trądziku, jeśli sami zauważamy związek między jedzeniem a nasileniem dolegliwości, eliminujmy takie potrawy z naszej diety.
Nigdy na własną rękę nie stosujmy preparatów sterydowych, gdyż, choć początkowy efekt jest niekiedy rewelacyjny, mają one szereg przeciwwskazań oraz działania uboczne, a stosowane w sposób niekontrolowany doprowadzić mogą do nieodwracalnych następstw.