Rzęsistkowica to choroba pasożytnicza, najczęściej przenoszona drogą płciową, wywołana przez rzęsistka pochwowego. Atakuje on drogi moczowo-płciowe. Zarażeni partnerzy muszą być poddani kuracji antybiotykowej. Rzęsistek pochwowy (Trichomonas vaginalis) w pochwie lub w cewce moczowej znajduje środowisko odpowiednie dla swojego rozwoju – ciepłe i wilgotne. Pasożyt jest aktywny dzięki rzęskom, które stanowią jego narząd ruchu. Dlatego szybko przedostaje się do pochwy i dalej do szyjki macicy. Zdarza się, że kolonizuje macicę, a nawet jajowody. Dociera również – przez cewkę moczową – do pęcherza moczowego. Odżywia się nabłonkiem dróg rodnych i moczowo-płciowych oraz płynami ustrojowymi.
Zarażenie
Okres wylęgania choroby trwa od kilku dni do czterech tygodni. Do zakażenia może dojść w sposób bezpośredni (drogą płciową) lub pośredni (poprzez używanie wspólnych ręczników, przyborów toaletowych, bielizny pościelowej, urządzeń sanitarnych albo kąpiel w basenie). Pasożyt ten może bowiem przetrwać także poza ustrojem, na przykład w kroplach niewyschniętej wydzieliny chorej osoby.
Rzęsistkowica występuje aż u 50 procent osób nieprzestrzegających higieny i często zmieniających partnerów seksualnych. Częściej dotyka kobiet niż mężczyzn.
Objawy
U kobiet choroba przyczynia się do wystąpienia zapalenia pochwy, cewki moczowej oraz pęcherza moczowego. U mężczyzn choroba prowadzi do zapalenia cewki moczowej lub zapalenia gruczołu krokowego.
Objawy u kobiet:
- wydzielina z pochwy o żółto-zielonkawej barwie i cuchnącej woni
- ból i pieczenie przy ujściu pochwy
- ból podczas stosunków płciowych
- podrażnienie sromu, krocza i ud
- ból przy oddawaniu moczu
Objawy u mężczyzn:
- podrażnienie penisa
- stan zapalny na końcu penisa
- ból w okolicach krocza
- ból przy oddawaniu moczu
- wydzielina z cewki moczowej
Czasami rzęsistkowica przez lata nie daje o sobie znać.
Powikłania
Choroba w niektórych przypadkach wiąże się z powikłaniami. Kobiety narażone są na zapalenie gruczołu Bartholina oraz pęcherza, a mężczyźni mogą doświadczyć zapalenia najądrza lub gruczołu krokowego.
Leczenie
Zaleca się stosowanie metronidazolu (i innych pochodnych imidazolu – tynidazolu, ornidazolu). Kobiety zażywają lek jednorazowo, a mężczyźni muszą go przyjmować przez tydzień. W czasie kuracji konieczne jest zaprzestanie kontaktów seksualnych. Trzeba leczyć wszystkie zarażone osoby. Po trzech tygodniach leczenia należy przeprowadzić badania kontrolne.
Profilaktyka
Aby ustrzec się przed rzęsistkowicą, należy dbać o higienę narządów płciowych, a także używać prezerwatyw podczas stosunków seksualnych.
Inne rodzaje rzęsistka
Nie każdy wie, że w organizmie człowieka mogą pasożytować także inne rodzaje rzęsistka: rzęsistek jelitowy i rzęsistek policzkowy.
Rzęsistek jelitowy zamieszkuje układ trawienny. Jest najbardziej odporny na oddziaływanie czynników zewnętrznych.
Rzęsistek policzkowy występuje u osób mających próchnicę, zapalenie dziąseł, paradontozę. Umiejscawia się w zębodołach, w przestrzeniach między zębami i dziąsłami. Jest to forma najmniej złośliwa.
Najczęściej jednak mamy do czynienia z rzęsistkiem pochwowym.