Propolis, nazywany antybiotykiem XXI wieku, ma silne działanie bakteriobójcze. W przeciwieństwie do farmakologicznie wyprodukowanych antybiotyków, nie pozwala bakteriom wytwarzać antyciał. Doskonale się sprawdza również w leczeniu wrzodów żołądka oraz wrzodów jelita cienkiego i grubego. Ta wszechstronna substancja jest bogatym źródłem flawonoidów, kwasów aromatycznych, steroli, kwasów tłuszczowych, estrów, alkoholi, substancji lipidowych oraz mikroelementów.
Propolis to substancja żywiczna, którą pszczoły wzmacniają wewnętrzną konstrukcję ula. Ma za zadanie chronić gniazdo przed bakteriami, grzybami, pleśniami i innymi drobnoustrojami. Służy również do drobnych napraw oraz do oczyszczania wnętrza plastrów przed złożeniem kolejnych jaj. Pszczoły pokrywają nim także ciała martwych intruzów, których ze względu na ich rozmiary nie są w stanie usunąć z ula. Propolis zbierany jest przez pszczoły m.in. z pączków topoli, świerku, kasztanowca czy różnych zielonych krzewów. Z powodzeniem jest również wykorzystywany w medycynie.
Kit pszczeli w leczeniu
Dzięki swym składnikom propolis ma zastosowanie w leczeniu chorób układu oddechowego i układu pokarmowego. Doskonale się sprawdza w gojeniu ran, oparzeń i stanów zapalnych jamy ustnej, takich jak afty, pleśniawki lub powierzchniowe zapalenie języka. Dodatkowo przeciwdziała chorobom skóry. Dzięki właściwościom bakteriobójczym kit pszczeli odgrywa ważną rolę w leczeniu paradontozy. Poprawia krążenie krwi w tkance przyzębnej, regeneruje miazgę zębową i działa przeciwbólowo. Propolis jest również stosowany w leczeniu chorób oczu, takich jak zapalenie lub owrzodzenie rogówki. Pomaga też usuwać wolne rodniki, które są odpowiedzialne za starzenie się organizmu.
Propolis a starożytni
Działanie kitu pszczelego było znane już w starożytności. Egipcjanie stosowali go do balsamowania zwłok, a Inkowie używali jego roztworu do leczenia gorączki.
Swoją nazwę propolis zawdzięcza Grekom. Był stosowany na stany zapalne i liszaje przez greckiego lekarza Dioskuridesa. Arystoteles leczył nim rany i otarcia. W Japonii oraz w Chinach okadzano nim pomieszczenia.
Z czego składa się kit pszczeli
Kit pszczeli składa się głównie z żywicy oraz wosku pszczelego i roślinnego. W zależności od gatunku drzewa lub krzewu, z którego jest zbierany, różni się też barwą. Około 10 proc. kitu stanowią olejki eteryczne. Pozostała część to pyłki, mikroelementy oraz witaminy. Z jednego ula można zebrać około 50 g propolisu.
Inne zastosowania
Kit pszczeli ma m.in. zastosowanie w lutnictwie (do lakierowania skrzypiec) oraz jako dodatek chroniący farby olejne przed działaniem szkodliwych czynników atmosferycznych.