Zaburzenia laktacji, czyli problemy z produkcją mleka przez gruczoły sutkowe, to zmora niejednej świeżo upieczonej mamy. Karmienie piersią jest obecnie bardzo zalecane i propagowane ze względu na właściwości pokarmu matki – jego unikalny skład jest optymalny dla malucha.
Mleko matki zawiera jej przeciwciała i wzmacnia odporność dziecka. Dlatego Światowa Organizacja Zdrowia zaleca, aby dzieci otrzymywały wyłącznie pokarm naturalny przez pierwszych 6 miesięcy życia.
Jednak wbrew temu, co pokazują reklamy, karmienie piersią nie odbywa się tak łatwo i młodej mamie może nastręczać wiele problemów. Czasami brakuje pokarmu, dziecko nie jest dostatecznie najedzone i musi być dokarmiane sztuczną mieszanką.
Co może być przyczyną problemów laktacyjnych?
- Stres może sprawiać, że zmniejszy się ilość wydzielanego przez matkę pokarmu.
- Czasami problem powstaje wtedy, gdy matka karmi głównie jedną piersią – wówczas w drugiej gromadzi się za dużo pokarmu i dochodzi do zastoju.
- Przyczyną może być także zła technika karmienia i nieprawidłowe przystawianie dziecka do piersi.
- Niekorzystne są także zbyt długie przerwy między karmieniami.
Jak sobie poradzić z tym problemem? Co zrobić, gdy brakuje pokarmu, a młoda mama nie chce rezygnować z karmienia piersią?
- Nieocenione wsparcie można uzyskać w poradni laktacyjnej, gdzie mama zostanie nauczona, jak prawidłowo przystawiać dziecko do piersi.
- Każdy doradca laktacyjny potwierdzi, że najlepszym sposobem jest jak najczęstsze przystawianie dziecka do piersi. Ssanie daje sygnał do zwiększonej produkcji mleka.
- Tak samo może zadziałać odciąganie mleka laktatorem co 3 godziny, najlepiej systemem: 7–5–3–1, czyli najpierw przystawiamy laktator na 7 minut do jednej piersi, potem na tak samo długo do drugiej; potem naprzemiennie na 5 minut, na 3 minuty i na 1 minutę.
- Mama może się także wspomóc herbatkami laktacyjnymi.
Jeśli mama nie jest pewna, czy dziecko jest dostatecznie nakarmione, jest kilka sposobów, aby się o tym przekonać. Możemy sprawdzić, czy piersi po karmieniu są miękkie, a także czy dziecko oddaje mocz minimum 6 razy na dobę i stolec 3–4 razy na dobę. Najpewniejszym kryterium oceny będzie rosnąca waga dziecka.