Według nowych badań, problemy rodzinne, jakich doświadczamy w dzieciństwie i okresie dorastania, wpływają na rozwój mózgu, a to z kolei może mieć wpływ na wystąpienie chorób psychicznych w dorosłym życiu.
Grupa badawcza pod kierownictwem dr Nicholasa Walsha, wykładowcy psychologii rozwojowej na uniwersytecie East Anglia, wykorzystała technologię obrazowania mózgu i zeskanowała mózgi nastolatków w wieku 17–19 lat. Okazało się, że u osób, które doświadczyły umiarkowanych problemów rodzinnych przed ukończeniem 11. roku życia, wykształcił się mniejszy móżdżek, czyli ta część mózgowia, która jest odpowiedzialna za utrzymanie równowagi ciała, koordynację, regulację napięcia mięśniowego, a także umiejętność czytania, pisania i mowy.
Badacze uważają także, że mniejszy móżdżek może także powodować ryzyko wystąpienia choroby psychicznej w dorosłym życiu, ponieważ zaobserwowano, że u osób cierpiących na tego typu choroby właśnie ta część mózgowia jest mniejsza.
Wcześniejsze badania skupiały się na wpływie, jaki na rozwój tego organu mają poważne zaniedbania w rodzinie, patologia i przemoc. Celem obserwacji było określenie, jaki wpływ na zdrowe nastolatków wywrze kontakt z tak zwanymi „problemami rodzinnymi”, takimi jak na przykład widoczne napięcia w kontaktach rodziców, fizyczna lub emocjonalna przemoc, brak uczuć i komunikacji pomiędzy członkami rodziny oraz wszelkie wydarzenia, które mogły wpłynąć na zdrowie, warunki mieszkaniowe i wyniki w nauce.
– To ważne odkrycia, ponieważ kontakt z tego typu przeciwnościami w okresie dzieciństwa i dorastania to największy czynnik ryzyka rozwoju chorób psychicznych – powiedział dr Walsh. – Są one ogromnym problemem zdrowotnym i największą przyczyną niepełnosprawności na świecie. My pokazujemy, że kontakt we wczesnym okresie życia z nawet delikatnymi trudnościami w związkach rodzinnych, a nie tylko ostrymi formami przemocy, zaniedbania i maltretowania, może wpłynąć na rozwój mózgu w dorosłym życiu. Uważamy także, że mniejszy móżdżek może wskazywać na możliwość wystąpienia problemów psychicznych w późniejszym okresie. Zmniejszenie kontaktu z trudnym środowiskiem we wczesnym etapie życia może poprawić rozwój mózgu i w następstwie zredukować ryzyko wystąpienia choroby psychicznej.
Źródło: Eurekalert