Kuchnia śródziemnomorska obfituje w wiele smakowitych, wykwintnych i zdrowych darów morza. Chętnie z nich korzystamy, bo są prawdziwą skarbnicą wartości odżywczych i smakują naprawdę wyśmienicie. Owoce morza oraz ryby, szczególnie surowe lub niedogotowane, a także źle oczyszczone mogą zawierać groźne dla naszego organizmu pasożyty. Jednym z nich jest przywra płucna z gatunku Paragonimus westermani. Jakie są objawy i sposoby leczenia tego zakażenia?
Paragonimoza jest chorobą zakaźną, którą wywołują pasożyty z grupy przywr, atakujące głównie płuca, mięśnie i mózg. Przywra płucna opuszcza organizm żywiciela wraz z kałem lub plwociną. Z rozpuszczonej w wodzie wydzieliny jaja szybko znajdują nowego gospodarza. Są nimi przede wszystkim skorupiaki (krewetki, langusty, kraby, raki, homary), mięczaki (małże), ślimaki i głowonogi (ośmiornice, kałamarnice i mątwy). Warto również zwrócić uwagę na ostatnio modne sushi, które przyrządzane jest z surowych ryb.
Człowiek najczęściej zaraża się drogą pokarmową jedząc właśnie surowe, niedogotowane lub nieprawidłowo przygotowane pożywienie. Gdy jaja pasożyta znajdą się już w układzie pokarmowym, wykluwają się z nich niedojrzałe jeszcze przywry. Po opuszczeniu jelita przemieszczają się po całym organizmie, by osiedlić się w płucach.
Objawy
W początkowym okresie choroba nie daje charakterystycznych objawów, a niektóre osoby nie odczuwają ich w ogóle. Często mylone są one z wieloma innymi chorobami. Po miesiącu lub nawet kilku od zakażenia, kiedy robaki znajdują się w przewodzie pokarmowym, mogą powodować bóle brzucha i biegunki, świąt, pokrzywkę oraz złe samopoczucie oraz gorączkę. Kiedy przemieszczają się z brzucha do klatki piersiowej, mogą wystąpić poważne problemy z oddychaniem, zadyszka i kaszel. Długotrwały rozwój nieleczonego zakażenia ma charakter napadowy. Dochodzi do tego krwawa biegunka, guzki lub zgrubienia na skórze brzucha lub nóg, nudności i wymioty, a także skurczowe bóle brzucha. Niekiedy robaki mogą zainfekować mózg, wtedy objawia się silny ból głowy, podwójne widzenie, drgawki, gorączka i wymioty. Jednak zdarza się to u mniej niż 1 proc. osób chorych na paragonimozę.
Rozpoznanie
Rozpoznanie paragonimozy następuje na podstawie stwierdzenia obecności jaj przywry w plwocinie lub kale. Jaja są żółtobrązowawe, o owalnym, wydłużonym kształcie, cienkiej powłoce, asymetryczne, z jednym spłaszczonym biegunem.
Zanim jednak lekarz postawi właściwą diagnozę poddaje pacjenta różnym testom:
- Przeprowadza wywiad (kiedy wystąpiły objawy, co pacjent jadł, w jakiej postaci, w jakim miejscu, czy kąpał się w stawie, jeziorze)
- Badania osłuchowe klatki piersiowej i brzucha (nieprawidłowy oddech, tkliwość brzucha)
- Badania radiologiczne klatki piersiowej (guzki, torbiele, zagłębienia, płyn)
- Badanie laboratoryjne krwi (przeciwciała)
- Badania mikroskopowe plwociny
- Bronchoskopia (wprowadzenie rurki z kamerą przez nos lub usta do płuc).
Leczenie
Obecnie najskuteczniejszą metodą leczenia paragonimozy są leki przeciwpasożytnicze. Zazwyczaj wystarczają, jednak niekiedy konieczne jest chirurgiczne usunięcie cyst. W rzadkich wypadkach, kiedy pasożyt dotarł do mózgu, stosuje się zabiegi zmniejszające jego obrzęk.