Coraz więcej obywateli USA jest czynnych zawodowo po ukończeniu 65. roku życia – nie tylko z wyboru, ale ze względu na nienajlepszą sytuację finansową. Naukowcy z Uniwersytetu Columbia postanowili przyjrzeć się takim czynnikom, jak starzenie się pracowników, ich klasa społeczna i wskaźnik aktywności zawodowej, aby móc przedstawić wyzwania, z jakimi muszą się zmierzyć osoby zarabiające gorzej.
Badania przeprowadzono na podstawie danych dotyczących zachorowalności na zapalenie stawów. Właśnie na tę chorobę choruje aż 49 milionów dorosłych Amerykanów, spośród których 21 milionów ma poważne problemy z poruszaniem się. Naukowcy odkryli, że pracownicy produkcyjni częściej niż pracownicy biurowi kontynuują pracę pomimo ukończenia 65. roku życia, przez co są bardziej narażeni na artretyzm, a to z kolei może negatywnie wpłynąć na jakość ich życia i wydajność zawodową.
Badacze porównali dane ściśle związane ze statusem wiekowym i zawodowym pracowników chorujących na artretyzm i zdrowych. Przebadano 17 967 przypadków.
– Artretyzm pełni tutaj rolę szkła laboratoryjnego, dzięki któremu można przyjrzeć się tym fascynującym zależnościom – mówi dr Alberto J. Caban-Martinez, jeden z głównych autorów opracowania. – Odkryliśmy, że pracownicy produkcyjni, którzy cierpią na artretyzm, są w dużo gorszym stanie zdrowia, niż ludzie pracujący w innych zawodach, co sugeruje, że wkładają dużo wysiłku w pozostanie czynnymi zawodowo pomimo choroby.
Stan zdrowia pracowników produkcyjnych w każdym wieku jest gorszy niż pracowników biurowych. Około 19 proc. pracowników biurowych chorujących na artretyzm pozostaje czynnych zawodowo w wieku 65 lat. W przypadków pracowników produkcyjnych ten odsetek wynosi 22 proc., jednak postęp choroby jest dużo szybszy niż u kadry kierowniczej. Krótsza jest również oczekiwana długość życia – 11 lat w przypadku pracowników produkcji wobec 14 lat w przypadku pracowników biurowych.
Badacze odkryli również, że starsi pracownicy o niskich dochodach pracujący w sektorze usługowym i rolniczym – w których rzadko występują fundusze emerytalne – częściej zapadają na artretyzm. Pomimo choroby pracę kontynuuje 58 proc. pracowników sektora usługowego i 67 proc. rolników. Około 16 proc. ogólnej liczby pracowników sektora produkcyjnego ukończyło 65 lat, a 47 proc. z nich przyznaje się do artretyzmu.
W przypadku pracowników biurowych odsetek ten przedstawia się następująco – 14 proc. pracowników przekroczyło 65. rok życia, 51 proc. z tej grupy wiekowej cierpi na artretyzm.
Po uśrednieniu tych danych okazuje się, że niemal 15 proc. pracowników pozostaje czynnych zawodowo po ukończeniu 65. roku życia, a 44 proc. z nich choruje na artretyzm.
Coraz późniejszy wiek przechodzenia na emeryturę w USA stanowi nowe wyzwania zarówno dla rządu, jak i dla pracodawców i ich rodzin – mówi Peter Muennig, profesor na wydziale zarządzania i organizacji opieki zdrowotnej. – Według naszych szacunków w 2030 roku niemal 67 milionów osób powyżej 18 roku życia będzie chorować na artretyzm i w związku z tym skróci się ich oczekiwana długość życia. Dlatego należy stworzyć rządowe programy, takie jak ubezpieczenia zdrowotne czy programy opieki nad osobami niepełnosprawnymi i chorymi, dzięki którym uda się utrzymać wysoką jakość życia u wszystkich pracowników, niezależnie od wykonywanych obowiązków, a zwłaszcza u osób, które cierpią na chroniczne choroby, takie jak artretyzm.
Źródło: www.sciencedaily.com