Masa perłowa (mother-of-pearl, concha de nacar, nacre) pozyskiwana jest głównie w krajach, które mają dostęp do ciepłych mórz lub rozwinęły produkcję pereł poprzez hodowlę. Szeroko rozwinięty eksport tego surowca sprawił, że jest on obecnie rozpowszechniony we wszystkich regionach kuli ziemskiej. Perły wykorzystywane są nie tylko do produkcji biżuterii. Od wielu lat ich pielęgnacyjne właściwości decydują o tym, że proszek z nich uzyskany jest składnikiem cennych kosmetyków.
Masa perłowa to wewnętrzna warstwa muszli, najczęściej pozyskiwana z ostrygi Pinctada maxima, czasem też innych ostryg z rodziny Pteriidae (np. Pteria martensi). Jest naturalnym surowcem złożonym głównie z węglanu wapnia (CaCO3) o krystalizacji aragonitu. Oprócz tego składnika mineralnego zawiera aminokwasy i inne cenne minerały.
Spektroskopia w podczerwieni zgodnie z przekształceniem Fouriera wykazała obecność w masie perłowej grup aminowych, amidowych i karboksylowych.
Informacje dotyczące kosmetycznego zastosowania masy perłowej wskazują na jej korzystny wpływ na skórę. Zawarte w niej mikroelementy oraz aminokwasy wzmacniają skórę. Uważa się, że składniki te regulują metabolizm komórek skóry, tonizują ją i przyczyniają się do jej odnowienia i odmłodzenia. Dodatkowo powodują efekt rozjaśnienia cery. Królowa Kleopatra rozpuszczała perły w occie i tak przygotowanego płynu używała do pielęgnacji urody. Dziś wiadomo, że masa perłowa ma zdolność trwałego pochłaniania szkodliwego promieniowania, stąd może stanowić specyficzną ochronę skóry i zapobiegać niekorzystnym następstwom działania promieni – powstawaniu wolnych rodników i wywoływanych przez nie zmian w komórkach skóry.
Obecnie firmy kosmetyczne wykorzystują masę perłową do produkcji kremów, których składnik czynny daje (według tekstów na ulotkach) delikatnie rozświetlony i promienny wygląd twarzy. Propaguje się też samodzielnie przygotowywane maseczki przeciw starzeniu się skóry, o konsystencji papki na bazie masy perłowej zmieszanej z mlekiem lub olejem. Mieszkańcy Ameryki Południowej od wieków stosowali papkę przygotowaną z masy perłowej zmieszanej z sokiem z cytryny w przypadkach pogorszenia stanu skóry oraz jej uszkodzeń, blizn i przebarwień.
Jak wykazały badania naukowe proszek perłowy stymuluje fizjologiczną czynność fibroblastów skóry. Stosowany jest w stomatologii w pastach do zębów jako naturalny wybielacz oraz do czyszczenia powierzchni języka. Wsypywany do rękawic chirurgicznych oraz skarpetek na podobieństwo talku absorbuje zapachy oraz nadmiar wilgoci, zapobiegając infekcjom i zapewniając komfort przez wiele godzin. Stosowany do wewnątrz (doustnie) jako bogate źródło naturalnego węglanu wapnia może stanowić podstawę profilaktyki osteoporozy. Wyniki badań składu i właściwości masy perłowej skłaniają naukowców także do potwierdzenia jej zastosowania w implantologii. Zdecydowała o tym zarówno trwałość tego surowca, jak i zgodność z tkankami ludzkimi.