Nadużywanie alkoholu nie jest jedyną przyczyną marskości, czyli postępującego włóknienia miąższu wątroby i niszczenia tego ważnego narządu. Powodów schorzenia, które nieodwracalnie uszkadza wątrobę, jest znacznie więcej. I nie mają one nic wspólnego z patologicznym nałogiem.
Oto czynniki, z którymi wiąże się ryzyko wystąpienia marskości wątroby:
- przewlekła choroba alkoholowa
- zapalenie wątroby wskutek zakażenia wirusami typu B i C, a także D
- zapalenie wątroby o podłożu autoimmunologicznym (z autoagresji, gdy organizm wytwarza przeciwciała kierowane przeciwko własnej wątrobie)
- następstwo wrodzonego (dotyczy noworodków) lub pozapalnego zarośnięcia przewodów żółciowych
- choroby genetyczne upośledzające funkcje metaboliczne wątroby, na przykład choroba Wilsona (zaburzony metabolizm miedzi prowadzący do jej nadmiernego gromadzenia), hemochromatoza (gromadzenie żelaza), galaktozemia
- zakażenie pasożytem Schistosoma haematobium (przywra krwi)
- ciężkie zatrucia, na przykład muchomorem sromotnikowym lub lekami
- przewlekła niewydolność krążenia
Objawy marskości wątroby
Wyodrębnia się objawy występujące we wczesnym oraz w zaawansowanym stadium choroby.
Wczesne stadium rozwoju marskości może przebiegać bezobjawowo, chociaż proces zastępowania komórek wątrobowych włóknami tkanki łącznej już się toczy. Do objawów wczesnych zalicza się:
- zaczerwienienie skóry dłoni i stóp
- czerwone plamki (tak zwane pajączki) pojawiające się w górnych partiach ciała
- uczucie wyczerpania i zmęczenia
- osłabienie
- brak apetytu
- drętwienie stóp i palców
Objawami choroby w bardziej zaawansowanym stadium są:
- nudności
- utrata masy ciała
- bóle brzucha
- zaburzenia miesiączkowania u kobiet
U niektórych osób marskość manifestuje się dopiero w dość późnej fazie i daje objawy zaliczane już do powikłań dysfunkcyjnej wątroby. Na uszkodzenia wątroby wskazują wtedy:
- swędzenie skóry, a nierzadko i żółtaczka wywołana niezdolnością do przetwarzania barwników żółciowych
- wybroczyny i długie krwawienia ze zranień oraz krwawienie bez przyczyny (z nosa, z dziąseł)
- wodobrzusze i obrzęki nóg
- żylaki przełyku zagrażające krwotokiem
- encefalopatia wątrobowa – powolne uszkadzanie mózgu przez nieusuwane z krwi szkodliwe produkty przemiany materii, prowadzące do zmian osobowości (rozkojarzenie, kłopoty z pamięcią), a w końcu do śpiączki
- nowotwór złośliwy wątroby (rak wątrobowokomórkowy)
- u mężczyzn: zaburzenia potencji, powiększenie sutków, zanik jąder, utrata owłosienia
Leczenie
Leczenie marskości zależy od przyczyn choroby i stopnia uszkodzenia wątroby. Około 15 proc. zdrowego miąższu zapewnia przeżycie, choć pozostałe komórki już nie pracują. Dla zniszczonej wątroby nie ma innego ratunku niż przeszczep.
A oto przykłady terapii w konkretnych przypadkach i powikłaniach marskości:
- całkowita abstynencja (w marskości poalkoholowej)
- leki przeciwwirusowe, na przykład interferon (przy WZW typu B i C)
- sterydy (przy marskości autoimmunologicznej)
- antybiotyki (przy zakażeniach)
- dieta bezsolna i środki moczopędne (w przypadku wodobrzusza)
- endoskopia żylaków przełyku