Kiedy blizny stają się kompleksami

Blizna (łac. cicatrix) to zmiana będąca następstwem uszkodzenia skóry właściwej po przebytych operacjach oraz w wyniku zmian pochorobowych czy urazów. Ubytek skóry zostaje zastąpiony przez tkankę łączną włóknistą. Blizna powstaje wówczas, gdy ubytek ten sięga aż do skóry właściwej. Z reguły drobne i płytkie uszkodzenia nie pozostawiają trwałych śladów, lub też są one na tyle delikatne, że z biegiem czasu stają się mało widoczne. Po poważniejszych urazach powstają zazwyczaj blizny duże, o nieregularnym kształcie.

Jak wygląda blizna?

Kształt i wygląd blizny zależy od rodzaju rany, przyczyny jej powstania, czasu jej gojenia, miejsca, w którym występuje, oraz od indywidualnych predyspozycji organizmu. Początkowo blizna ma kolor różowy. Za czasem jednak blednie, a na końcu przybiera odcień masy perłowej. Nigdy jednak nie osiąga barwy naturalnej skóry, gdyż blizna jest pozbawiona pigmentu, a także gruczołów łojowych oraz meszków włosowych.

Podział blizn

Blizny można podzielić na:

• zwykłe,
• zanikowe,
• przerostowe,
• bliznowce.

Blizny zwykłe powstają na skutek ran pooperacyjnych lub pourazowych z długim czasem gojenia.

Blizny zanikowe (atroficzne) występują najczęściej po procesie gojenia, w którym nie dochodzi do wytworzenia należytej ilości włókien tkanki łącznej. Do tego typu blizn zaliczamy blizny potrądzikowe, po przebytej ospie wietrznej lub wskutek leczenia środkami sterydowymi.

Blizny przerostowe (hipertroficzne) powstają dość szybko od momentu uszkodzenia skóry i tworzą się wtedy, gdy naturalny proces gojenia się rany został zachwiany. Z reguły zmniejszają się z czasem, lecz mogą również wykazywać tendencję do dalszego wzrostu.

Bliznowce (keloidy) najczęściej zajmują obszar większy niż wcześniej powstały uraz skóry. Tworzą się ponad płaszczyzną i mają tendencję do wybrzuszeń. Bliznowce są efektem zaburzenia związanego z nadmierną aktywnością fibroblastów. W przeciwieństwie do blizn przerostowych, z biegiem czasu się nie zmniejszają. Najczęściej przy dotyku są bolesne i w zależności od umiejscowienia mogą utrudniać prawidłowe funkcjonowanie.

Leczenie

Leczenie i spłycanie blizn wymaga staranności i wytrwałości. Warto jednak poświęcić czas na ich prawidłową pielęgnację, gdyż dzięki zastosowaniu odpowiednich środków jesteśmy w stanie spłycić bliznę i poprawić wygląd skóry. Takie właściwości wykazuje na przykład masa perłowa, której skład odpowiada strukturze tkanek ludzkich. Stymuluje wytwarzanie włókien kolagenowych, a także łagodzi oraz zmiękcza i wygładza skórę. Warto też pamiętać, iż przez minimum rok od przebytego urazu nie należy wystawiać blizny na słońce. Przed nadwerężaniem należy również chronić blizny znajdujące się na przykład w zgięciu kolana lub łokcia, aby nie nastąpiło ich rozciągnięcie się lub rozejście.