Chociaż należy do roślin kapustowatych, różni się od klasycznych gatunków kapusty. Ma podłużny kształt i owalne, pomarszczone liście. To właśnie one są jadalne. Co więcej – mają niezwykle delikatny smak i w dodatku są mało kaloryczne. To sprawia, że chętnie sięgamy po kapustę pekińską i często na jej bazie tworzymy rozmaite surówki i sałatki.
Kapusta pekińska (Brassica pekinensis), w Anglii znana jako Chinese cabbage, we Francji – Pe-tsaï,w Niemczech – Chinakohl, w swojej ojczyźnie jest nazywana „zębem białego smoka”. Pochodzi z północnych rejonów Chin, gdzie uprawiano ją już w V w. n.e. W Europie i Stanach Zjednoczonych zdobyła popularność dopiero w latach trzydziestych XX w. i od razu stała się cenionym warzywem ze względu na smak i wartości odżywcze. W Polsce znalazła uznanie dopiero w ostatnich latach.
To warzywo z rodziny kapustowatych charakteryzuje się dużymi, owalnymi, jasnoseledynowymi liśćmi, pokrytymi jasnymi żyłkami. Są one wyraźnie pomarszczone, a na brzegach pofałdowane. To typowa roślina dnia długiego, reagująca na chłody tworzeniem pędów kwiatostanowych przed osiągnięciem dojrzałości konsumpcyjnej. Istnieją również odmiany niewrażliwe na długość dnia.
Potrawy z kapusty pekińskiej są lekkostrawne, polecane w szczególności osobom chorującym na żołądek i odchudzającym się. Ma ona bowiem bardzo niską wartość kaloryczną (zaledwie 12 kcal w 100 g). Roślina ta zawiera między innymi wapń (ważny dla układu kostnego), cynk (wpływający na pracę serca i prawidłowe ciśnienie krwi), żelazo (zapobiegające powstawaniu anemii), magnez, potas, fosfor i kwas foliowy. Jest bogata w witaminy B1, B2, C oraz beta-karoten (chroniący organizm przed drobnoustrojami, mający działanie przeciwutleniające i wspierający funkcjonowanie narządu wzroku). Ze względu na swoje właściwości jest pomocna w leczeniu wrzodów żołądka i wielu schorzeń przewodu pokarmowego.
Kapusta pekińska ma szerokie zastosowanie kulinarne. Jest najlepsza na surowo. Zazwyczaj stanowi dodatek do sałatek i surówek, które są zdrowym i pożywnym uzupełnieniem każdego zestawu obiadowego. Liście można również dusić lub smażyć, podawać z mięsem (na przykład w postaci gołąbków) lub z warzywami oraz z różnymi rodzajami makaronu. Możliwości jest naprawdę wiele. A ponieważ warzywo to jest dostępne w zasadzie przez cały rok i tanie, warto z nim w kuchni poeksperymentować. Satysfakcja gwarantowana.