Masz bóle głowy i problemy z wypróżnianiem się? Często burczy Ci w brzuchu i swędzi Cię skóra? Masz nawracające grzybice i ciągnie Cię do słodyczy? Być może cierpisz na drożdżycę. Żeby to stwierdzić, musisz się poddać specjalnemu testowi. Pozwoli on również dobrać skuteczne leki.
Drożdżyca, kandydoza (łac. candidiasis, candidosis) to grzybicza infekcja na przykład skóry, błon śluzowych (układu oddechowego, pokarmowego lub moczowo-płciowego), paznokci lub całego organizmu. Najczęściej jest wywołana drożdżakami chorobotwórczymi z rodzaju Candida (szczególnie Candida albicans).
Przyczyną jej powstania jest drobnoustrój obecny w jelicie grubym, będący jednym z wielu mikroorganizmów potrzebnych do jego prawidłowego funkcjonowania. Znanych jest 196 rodzajów Candida. Piętnaście z nich ma właściwości chorobotwórcze.
Choroba rozpoczyna się wówczas, gdy z jakichś przyczyn w organizmie dochodzi do zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej i zmniejszenia liczby „dobrych” bakterii, które chronią ludzki organizm. To prowadzi do gwałtownego wzrostu innych mikroorganizmów, w tym też drożdżaków z rodzaju Candida.
Przyczyny:
- osłabienie układu odpornościowego,
- antybiotykoterapia,
- przedłużający się stres, depresja,
- wyczerpanie organizmu,
- zbyt mała ilość snu i wypoczynku,
- nieodpowiednia dieta (bogata w cukry proste, wysokosłodzone produkty spożywcze, takie jak na przykład cola, za to uboga w warzywa),
- przyjmowanie hormonów sterydowych,
- picie nieprzegotowanej wody,
- korzystanie ze wspólnych ręczników czy na przykład mydła.
Objawy
Zależą od tego, jakie miejsce zostało zaatakowane przez grzyby z rodziny Candida.
W przypadku przewodu pokarmowego są to między innymi:
- suchość w ustach i gardle,
- metaliczny smak w ustach,
- biały nalot na języku,
- zaparcia lub biegunki,
- bóle brzucha.
W przypadku narządów rodnych moczowo-płciowych:
- zapalenia pęcherza moczowego i dróg moczowych,
- zapalenie prostaty,
- pieczenie i swędzenie podczas oddawania moczu,
- częste oddawanie moczu.
W przypadku skóry:
- zbytnia potliwość,
- grzybice skórne, pseudołuszczyca,
- wypryski skórne, trądzik,
- egzema.
W przypadku zaburzeń psychicznych:
- chroniczne zmęczenie, senność, brak energii,
- bóle głowy,
- zaburzenia snu.
Wykrywanie
Drożdżycę rozpoznaje się głównie poprzez badania mikroskopowe i hodowlane (hodowle na specyficznych podłożach). Dobrze jest też jednocześnie zrobić antymykogram z listą leków antygrzybiczych, na które grzyb jest wrażliwy.
Leczenie
W terapii podaje się leki doustne oraz do stosowania miejscowego (zewnętrznego). Miejscowo stosuje się barwniki (zieleń brylantową, jodynę, eozynę) imaści przeciwgrzybicze. Doustnie przyjmuje się leki przeciwgrzybicze (np. natamycynę, nystatynę), a także niektóre antybiotyki. Zalecane jest jednoczesne podawanie dużych dawek witamin z grupy B.
W drożdżycach błony śluzowej jamy ustnej skuteczny jest boraks z gliceryną.
Leczenie drożdżycy skóry i paznokci zwykle bywa długotrwałe (leczenie miejscowe grzybicy skóry powinno się kontynuować kilka tygodni po ustępieniu zmian miejscowych) i wymaga jednocześnie skrupulatnego przestrzegania higieny osobistej.
W grzybicy paznokci stosuje się trojaką terapię – leczenie ogólne, leczenie miejscowe, a czasami chirurgiczne usuwanie zajętych płytek.