Ginekomastia to nadmierny rozrost męskich piersi. Nie chodzi tu o powiększenie gruczołów piersiowych wskutek nadmiaru tkanki tłuszczowej, bo w takim przypadku mamy do czynienia z lipomastią, inaczej – z pseudoginekomastią. „Prawdziwa” ginekomastia – jedno- lub obustronna – to naturalna zmiana fizjologiczna lub patologia.
Ginekomastia fizjologiczna dotyczy noworodków i chłopców w okresie dojrzewania (w obu przypadkach ustępuje samoistnie), a także starzejących się mężczyzn.
Przyczyna patologii
Ginekomastia patologiczna miewa rozmaite przyczyny, takie jak:
- niedobór męskich hormonów,
- nadprodukcja estrogenu,
- zwiększona produkcja prolaktyny,
- przyjmowanie niektórych leków, używek (amfetamina, marihuana) i anabolików,
- rak sutka,
- marskość wątroby,
- nadczynność lub niedoczynność tarczycy,
- niewydolność nerek.
Leczenie
Jeśli ginekomastia ma charakter fizjologiczny, to nie wymaga leczenia. Inaczej jest z ginekomastią patologiczną, będącą skutkiem zaburzeń hormonalnych i nieprawidłowego stosunku estradiolu do testosteronu we krwi. W tym przypadku konieczna jest terapia. Polega na stosowaniu preparatów testosteronu (domięśniowo), odpowiednich maści (miejscowo) oraz antyestrogenów lub inhibitorów aromatazy (doustnie).
Możliwe jest też leczenie chirurgiczne, uzasadnione między innymi w przypadkach przetrwałej ginekomastii okresu dojrzewania, rozrostu opornego na terapię zachowawczą, ginekomastii o znacznym nasileniu z towarzyszącymi zmianami wytwórczymi tkanki łącznej oraz ginekomastii o nieznanych przyczynach.
Lipomastię, czyli rozrost piersi związany z chorobliwą otyłością, leczy się chirurgicznie (liposukcja – odsysanie tłuszczu), ale dopiero po unormowaniu wagi.