Jest to choroba podobna do ospy wietrznej, jednak – w przeciwieństwie do tej ostatniej – krosty i wypryski występują jedynie na dłoniach, stopach, twarzy, czasami też w jamie ustnej. Nigdzie więcej. Te zmiany bardzo swędzą, a ich pojawienie się poprzedza bolesność zaatakowanych okolic. To dziwne schorzenie nazywane jest chorobą bostońską lub wirusem Coxsackie.
Choroba zawdzięcza swoją nazwę miastu, w którym wybuchła po raz pierwszy. Często określa się ją także mianem podobnie przebiegającego zespołu dłoni, stóp i ust. Infekcję wywołuje kilka typów enterowirusów. Najbardziej podatne na nią są dzieci do 10. roku życia, ale zdarza się, że zarażają się też dorośli (zwłaszcza ci o obniżonej odporności). U nich jednak choroba ma o wiele łagodniejszy przebieg.
Przebieg
Choroba jest zakaźna. Przenosi się przez mocz, kał i ślinę (dlatego bardzo często dotyka dzieci w wieku przedszkolnym, które wkładają do ust zabawki, którymi wspólnie się bawią). O ile organizm sam nie zwalczy wirusów, po 3–5 dniach od kontaktu z nimi mogą wystąpić objawy infekcji.
Początkowo często przypominają one przeziębienie czy lekką anginę. Osoba zakażona skarży się na ogólne rozbicie, ma gorączkę (38°C – 39°C), traci apetyt, boli ją gardło. W ciągu 2 dni od zachorowania pojawia się wysypka – małe czerwone lub łososiowe plamki, które następnie przekształcają się w wypełnione płynem surowiczym pęcherzyki. Wiele osób bierze je niesłusznie za objaw ospy wietrznej.
Ospa a bostonka
Przy ospie wysypka rzadko występuje na dłoniach i stopach. Taka lokalizacja jest za to typowa właśnie dla choroby bostońskiej. W przypadku tej ostatniej pęcherzyki często powstają też w jamie ustnej i wokół ust oraz na tułowiu. Czasami bostonka, w przeciwieństwie do ospy, przebiega bez gorączki.
Leczenie
Choroba bostońska rzadko powoduje powikłania. Zwykle ustępuje w ciągu 10 dni. Osobie chorej (zwłaszcza dziecku) należy podawać letnie, delikatne i niekwaśne potrawy, na przykład kisiel, lekką zupę-krem czy kaszkę na mleku. Chodzi o to, by nie podrażniać zainfekowanego gardła i jamy ustnej.
Gdy temperatura ciała wzrośnie, trzeba podać leki przeciwgorączkowe. Mają one działanie przeciwzapalne, co ułatwia leczenie zmian skórnych.
Uwaga!
Pęcherzyków nie należy przekłuwać ani rozdrapywać. Może to bowiem doprowadzić do ich zainfekowania przez bakterie (i konieczny będzie antybiotyk). Aby szybciej się wygoiły, warto je pędzlować gencjaną.
Profilaktyka
W razie podejrzenia epidemii, należy szczególnie zadbać o higienę (ważne jest częste mycie rąk, zmiana ubrania, nieużywanie cudzych sztućców i ręcznika). Zabawki trzeba porządnie dezynfekować środkiem antybakteryjnym. Ważne też, by unikać miejsc, w których dochodzi do zakażeń.