Bóle nadgarstka mogą wynikać z różnego rodzaju urazów, zwyrodnień czy kłopotów reumatycznych. Najczęściej schorzenie to dotyka osoby spędzające dużo czasu przed komputerem – piszące na klawiaturze i pracujące z myszką komputerową. Ich nadgarstki nie wytrzymują obciążenia. Pojawia się obrzęk i dotkliwy ból. Stan ten nosi nazwę zespołu cieśni nadgarstka.
Zespół cieśni nadgarstka to stan, w którym dochodzi do zwężenia kanału nadgarstka, czyli przestrzeni, przez którą przechodzą nerwy, naczynia oraz ścięgna dochodzące do palców dłoni. Długotrwały ucisk leżącego tam nerwu pośrodkowego utrudnia jego odżywianie. Poza tym wskutek przeciążenia lub urazu – na przykład podczas upadku – dochodzi do zwyrodnienia kanału nadgarstka, który staje się węższy. W końcu osoba mająca tego rodzaju przypadłość nie może podnieść nawet niewielkiego przedmiotu.
Objawy
Objawy są dość charakterystyczne, choć wiele osób bagatelizuje je, nie zdając sobie sprawy, co im dolega, i jak poważna jest to sprawa. Dotyczy to zwłaszcza osób, które urazu nabawiły się podczas lekkiej wydawałoby się pracy przed komputerem. Początkowymi objawami są bóle nadgarstka oraz dłoni, związane z ruchem. Potem ból występuje również w spoczynku. Towarzyszy mu także mrowienie i kłucie w obrębie palców (z wyjątkiem małego). Z czasem pojawiają się problemy z zaciśnięciem dłoni w pięść i często mimowolnie dochodzi do upuszczania trzymanych przedmiotów.
Objawy nasilają się zwykle w nocy lub wtedy, kiedy trzeba zgiąć nadgarstek, na przykład podczas kierowania samochodem czy nawet wiązania sznurowadeł.
Choroba może doprowadzić do wystąpienia kłopotów ze snem – dolegliwości utrudniają zasypianie, a chory często budzi się z bólu.
Czym to grozi?
Zbagatelizowanie problemu grozi w konsekwencji uszkodzeniem nerwu, a nawet zanikiem mięśni dłoni. Może się też okazać, że do przywrócenia normalnej sprawności będzie konieczna operacja.
Leczenie
Najlepiej utrzymywać dłoń oraz nadgarstek w linii prostej, aby wyeliminować ucisk powstający podczas zginania. Ważne jest również odpowiednie ćwiczenie nadgarstków. To poprawi ich ukrwienie i zmieni ustawienie przygięciowe. Przy długotrwałej pracy nadgarstków należy robić przerwy, podczas których warto wykonywać ćwiczenia rąk, szyi oraz barków.
Można również zażywać leki przeciwzapalne, na przykład aspirynę czy ibuprofen, a także stosować zimne okłady, gdyż zmniejszają obrzęk (nie poleca się stosowania ciepłych kompresów).
Trzeba spać w odpowiedniej pozycji – ramiona układać wzdłuż ciała, nadgarstki prostować, nie dopuszczać do opadania rąk poza łóżko (w tym celu można stosować odpowiednie szyny).
Jeśli zapobiegawcze leczenie nie przynosi efektów, konieczna będzie wizyta u lekarza, który najprawdopodobniej skieruje na fizykoterapię oraz zaleci przyjmowanie witaminy B6. Jeśli mimo to nie będzie poprawy, konieczne będzie chirurgiczne odbarczenie kanału nadgarstka.
Na czym polega zabieg?
Początkowe zaburzenia funkcjonowania nerwu są odwracalne. Operacja, przeprowadzona w znieczuleniu regionalnym (znieczuleniu kończyny) polega na wykonaniu nacięcia w okolicy nerwu. Zabieg można wykonać także metodą endoskopową. Efekty w dużej mierze zależą tego, ile czasu upłynęło od postawienia diagnozy, warto więc nie zwlekać z podjęciem decyzji o operacji.